Uzak Bir Şehirdir Yüreğim

Sevmelere uzak bir şehirdi yüreğim
Her köşesi İşgal altında
Daha çocukken vuruldu düşlerim
Gülüşlerim siren seslerinin tutsaklığında

Yasaklanmıştı kullandığımız sözcükler
Oyun oynadığım yerlerde panzerler
Çatışmalarda geçiyordu günler
Vuruldu, önce düşler sonra gülüşler

Üstümüzde ışık olurdu, parlardı mermiler
Annem, yıldızlar düşüyor derdi, ağlardı
Haykırsam sesimi kim duyardı
Çocukluğumu kaybettiğimi kim anlardı

Barut kokusunu almıştı kokladığım çiçekler
Fırtınalar yormuştu baharları
Bende hala o çocuksu hayaller
Bitecek diyordum, bitecek bu günler
İçtenliğini yitirmemiş gülüşlerle, doğacak yeni güneşler
Gelecek elbet, gelecek o masmavi düşler…