GÖNLÜM ZENGİN AZA KANAAT EDERİM
NAMERTTEN MAİŞET DİLEMEKSE
ÖLÜMÜ TERCİH EDERİM
derya deniz olsa da yüreğimde
yokluğun alev alev yanıyor anne
pek anlam kalmadı şiirlerimde
seni hiç bir hece demiyor anne
dünya bir yana, yokluğun bir yana
istanbul dediğin diyarlar ötesi benim için
istanbul dediğin bir imkansız aşk
istanbul dediğin yaralı bir kuş
melhemi yok çaresi yok
istanbul dediğin zehirli bir ok
istanbul dediğin hasret
varlığın gün gibi,
karşımda.
bakıyorum, görüyorum
ama;
dokunmadan seviyorum.
uzatsam,
Çek gözlerini üstümden
Bu gece ölesim var
Dünya umurumda değil
Tek başıma gidesim var
Çek ellerini elimden
sanki dönülmez yollardasın
bırakıp gideceksin sanki
gücümün yetmediği
gidişlerdesin
dokunsam
kaybolup gideceksin
ben kendimi şiirde kaybettim
gene şiirde buluyorum
gözlerin oluyor şiir
boncuk boncuk
her boncuk ruhuma kurşunlar sıkıyor
neden öyle bakıyorsun;
bende çiçekler solmaz
gün aşmaz günlerimde
kışlarımda kar yağsada
üşütmez gecelerde
dört mevsim gibiyim
bir yağmur olur gelirim
Sevmenin ölmek olduğunu bilseydim;
.............................................belki bir ömür sevmezdim
ama;
sevmenin yanında ölüm hiç kalırmış,
.............................................bunu sevince öğrendim.
Çaresizliğin verdiği acıyla kıvranmaktayım.
İçim acıyor. / Yüreğim acıyor /
Çok hem de çok...
Yılların verdiği o birikmiş acıların/
Hepsi çöreklendi yüreğime /
Dayanabilmek ne çare.
Hayatın karmaşalığında geldin,
Hoşgeldin.
Duyguların başkaldırdığı anda,
Sahipsizken, kimsesizken geldin,
Bin beter düşüncelerle,
kaç gecedir dans ederken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!