Uzak Şiiri - Hilmi Haşal

Pozantı'dan hızla geçiyor zaman, çilli
ganimet kuşlarını katmış da önüne: iz
şimdi mi, sonra mı kış, kim biliyor
tanrı güzel seviyor hayatı; nöbette
yüreğimdeki vadiye akıyor eski bir hayal

(ben ölüme gitmem diyen hani, var mı...)

çiğ ömür, sürprizi bitimine saklıyor olmalı...
gerçek yok; bilincimi füme orman okşuyor
uyanmam kardelen avunması, kayalık yamaç
tan sızı bedene; evler sisli, kuşlar masal-
mış
Pozantı boğazı, ilk mi son mu geçilen, uzağa!

(alaçam cennetine gitmem diyen hani, kaldı mı?)