Yağmur damlasının buğusuydu gözlerin
Düşerken toprağa sislerin arasından.
Bitmeyen gitmelerinde soğuktu ellerin
Yolcularken gölgeni hüzün duvarlarından.
İnsanın yüreğini acımasızca kanırtır
Kokuları saklayan ayrılık rüzgarları.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta