Uyma Ey Gönül

Uyma Ey Gönül

Dünyanın dört yanı, kaynayan kazan
Kendini bilmeze uyma ey gönül
Eğer bir kişi de, yok ise izan
Çirkini gönlüne, koyma ey gönül

Uzak dur kemlerden incitir üzer
Şimdi her insanda, bir iblis gezer
Dost dediğin sana, kırk düzen düzer
Sağır ol dünyayı, duyma ey gönül

Kalırsa insana insanlık kalır
Su akar her zaman yolunu bulur
Kendini bilmeyen kişimi olur
Muhannet insanı, sayma ey gönül

Bir kusur görürsen, ört üstün gizle
Tabiatı oku, doğayı izle
Hakkı hakikati gözetle gözle
Hakka adalete kıyma ey gönül

Mücevher işlenir bir değer alır
Arayan Mevla’yı kendine bulur
Er kişi sadakat, sahibi olur
Kavilden karardan cayma ey gönül

Âşık İhlasî’yim, bağlandım söze
Derine dalıp da inersen öze
Her şeyin kararı güzeldir bize
Çok yemek zehirdir doyma ey gönül

Bekir Akbulut (Ozan İhlasi)
29.09.2025