Daha açmadan kuruyor irem gülleri
Çiçek çiçek dal üstünde
Geceye düşen uykuyuları bölen
Gözlerini gözlerime mühürleyen
Bir yerlere sığdıramadım kendimi
Uçurumalara yolladığından beri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta