Naime Erlaçin Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

Öncelikle yazarı, meramını arı-duru bir dille anlatan ve kompozisyonu gerçek bir düzyazıya benzeyen yazısından ötürü kutlamak istiyorum. Düşündürücü bir konu seçmiş. Karşılaştırmalar yapmış.

Sonra da bazı görüşlerimi eklemek istiyorum: Dilimizin bu denli oturmamışlığı, üzerinde yaşadığımız coğr ...

Yaş daha ne ki BMG. Durun bakalım, önünüzde yorulacak çok yıllar var. Ama masumiyeti ve çocukluğu muhafaza etmek en büyük değer.

Şiiriniz de sıcacıktı. Selamlarımla...

Dost sitem etmez; dosta sitem de edilmez sevgili Melih. Dostların bıraktığın yerde duruyorlar eminim...
Hayat geçer, ömür akar ama güneşli sabahlar da karanlık günler gibi geri gelirler bir gün...

Sevgiyle kal...

Bu şairin jürisinde olsam hiç tereddüt etmez birincilik verirdim. Ama zaten buna ihtiyacı yok; Varlık dergisi Yaşar Nabi Nayır Gençlik ödülü (1993)ve Cemal Süreya Şiir ödülünü (1999) almış bile...

Bu sayfada uzun zamandır bu denli güzel, etkileyici, şiir bilgisine sahip ve tekniği sağlam bir şiir ...

“yalnızlık kalıtımdır… aynalara bıraktım /
kim bakarsa onundur aynaya benden sonra…”

- Hilmi Yavuz -

'kuytulardı, geçip gittiler sözlerimizden /
geriye sadece kuytular kaldı...'

- Hilmi Yavuz -

'ayna dolu /
ayna boş /
hangi 'ben' kalır aynada /
tam da bakma zamanı...

yalnızlık r ...

Şimdi ne desem bilmiyorum ki!
Öncelikle, Saliha Yavaş hanımefendinin değerli kayın pederine geçmiş olsun diyor ve dualarımın onunla olduğunu bilmesini istiyorum...

Şiire gelince, 'Ölemem, ölmek için yaşamak lazım..' demiş ya şair; bu ifade bana başka bir şairin dizelerini hatırlattı. Çağın metal ...

Gördüğüm kadarıyla şairimiz aynı zamanda nitelikli bir düzyazıcı... Az bulunan bir özelliktir bu. Edebiyat öğretmeni olmasına da ayrıca sevindim. Çünkü dilini bilen bir öğretmen Türkçeyi düzgün kullanan öğrenciler yetiştirecektir.

Şiirle kalınız...

Vaktim dar dedim ama duramadım Naci Bey ve o şiirleri ben de okudum. Ayşegül Güncan'ın bazı çalışmalarında gerçekten zımba gibi bir şiir dili var!

Eksiği, hatası ne olursa olsun iyi şiir heyecanlandırır insanı. Bunlar da öyle işte...Umarım 'öylesine yazıyorum' filan demez ve bu işi ciddiye alır. ...

Şiirin ilk bölümündeki ilenme faslını okuyunca neredeyse devam etmeyecektim. Ama aşağıdaki bölümlere indikçe, kumaşı sağlam bir şairle karşı karşıya olduğumu fark ettim. Öncelikle dilimize hâkimdi, hayal dünyası zengindi, sözcüklerle dans etmeyi biliyordu. Edebiyata yakın duran birisi olduğu - yılla ...

Ama kayda değer bir şiir var!

O metal kapının bir de bekçisi vardır; yanına yanaştıkça kaşlarını çatan...
Ateşlendiğinde, başını okşayacak şefkatli bir el arar durursun. Buğusu tüten sıcak bir çorba hayaldir orada...Gece belirli bir saatte sönen ışıklardan sonra karanlıkla konuşursun yalnızca...

Böylesi bir yalnızlığı dile g ...

İkinci tekil şahıs şiirlerini ('sen'li şiirleri) genellikle sevmem ama bu etkileyici bir şiirdi...

'Günün şiiri'de yayıncılığa, şiir sanatına, edebiyat dergiciliğine emek vermiş bir şair konuğumuz var bugün. Özellikle 1980 sonrası çıkarılan ve Seyyit Nezir'in yayın yönetmenliğini yaptığı Broy Dergisi tarihe damgasını vurmuş ve pek çok şairi günümüze kazandırmıştır.

Sosyal bir konuyu sorgulamış ...

Aynı görüşteyim...
Tebrikler şair...

Şaire hatırlatmalı ki, bu kadar çok 'ben, sen, sana, bana, vs.' konmaz şiire! Şiir tekniği ile doğrudan bağlantılı bir sorun bu...
Üzgünüm ama birileri de doğruları söylemeli.

Kadını anlatan...ve erkeği sorgulayan bir duruş...
Bazen birkaç şiirden hemen anlarız şairin elindeki kalemin gücünü.
Bu da böyle bir şey işte...

Büyük keyif alarak okudum 'Atlas'ı...
Özellikle son bölümde, insan ancak bu denli güzel özetlenebilirdi.
Tebrikler şair...

Keşke orijinal metni anlayabilseydik. Ülkü Tamer'in çevirisi hangi dilden yapılmış onu bilebilseydik. Çünkü 'Unutuş' 'Oblivion'un tam çevirisi değil. Hatta yer yer Ahmet Muhip Dranas'ın 'Olvido'suna daha yakın...(Örneğin bu ikisinde de kadın figürü vurgulanıyor.)

Çeviri de olsa İngilizce metni görmek istemiştim. Çok aradım ama bulamadım.
Hakkı Selçuk Bekâr dostumuza çok teşekkür ediyorum...

Ama suskundu gecenin kızları olan yıldızlar. O da biliyordu bunu, çünkü bir şiirinde şöyle diyordu Octavio Paz.....

'kaldırdım yüzümü gökyüzüne,
o eskimiş harflerden oluşan dev taşa,
ama yıldızlar tek bir söz söylemedi....'

Şairin kaderidir bu; suskunluktan gelip suskunluğa yürümek...

İroninin de ötesinde, düpedüz eleştirel bir şiir.
Kara mizah gibi bir şey bu!
Çeviride bile anlam kaybına uğramamış...

Bu şiirleri makine mi çeviriyor, nedir.
İngilizcede 'I just rain began' diye bir şey yok!
'The rain just began' denmeliydi...
O dilde 'crying blood' da denmez. Türkçeye has bir deyimdir bu...

Yavrusunun önünü aydınlatacak bir fener tutmaktır baba olmak.Vakti gelip de gülün solduğu zamanlarda bile hiç sönmeyecek bir fener...

Ve yüreğinin derinliklerinden gelen bir sesle ona sevgiyle seslenebilmektir...

'artık biliyorum /
geride ne kalırsa kalsın bir babadan /
en çok 'annem!' d ...

Tekrarlar şiirde oldukça tehlikelidir ama şair bunları şiire başarıyla yerleştirmeyi bilmiş.
Tebriklerimle...