Bir Düş Denizi Adlı Antoloji.com Üyesinin Şa ...

Bu yüzdendir ki bize en çok utanmayı öğrettiler, ah ne acı…

Gözyaşların yaşını büyütmüş daha şiirinin ilk dizesinde oysa saçlarına yuva yapan akları unutmuş satırların.

Alnının çizgisinde taşıdığın hüzün karışmış satırlara da sen almış yaşını gitmişsin uzaklara…

Ne kadar ırak ki içine düşt ...

Şiirlerini okumanın güzelliği bir yana, böbürlenip hava bile atıyorum '' ne de olsa hemşerim'' deyip...
Okuduğum her satırda gözlerimin önünden geçti kalbinin dizleri kanatılmış çocukluğum. İlkokulda mecburi üç numara traşlı halim ve cebi kenarından yırtılmış siyah önlüğümün ki yakasının düğmesi ke ...

Ne dakikalar tükendi
Ne saatler durdu yerinde
Ne güneş unuttu doğmayı
Ne yıllar sıkıştı ellerine
Ne mevsimler değişti
Ne de gülüşü dokundu kalbine
Beklemek düştü payına sevgili dostum
Gelmeyeceğini bile bile...

Çok beğendim
Selam olsun kalemine...

Dokunduğun da yüreğine
De ki o an sevgiliye
'' Üşüyorum; kapama gözlerini''
Güzeldi.

Sen çalsaydın ud'u yeniden ve bekleseydi sırasını kanun
Safiye Ayla şarkılarını mırıldanırken dudakların,
Özlem biriktiren gözlerinin pınarlarından aksaydı güftesi.
Yazdığın satırlar teselli midir bilinmez ama
Kalbinde zaten ölmemiştir annenin '' yavrum'' demesi.

Hüzünlerde sevilir, bu şii ...

Bir ışığın (Şa) satırları bu kadar aydınlattığına çok nadir şahit oldum ki şimdi okudum, gördüm, yaşadım, gözlerim kamaştı. Kalbiyle okuyor insan bu dizeleri, gözlerini kapatsa bile kalbiyle dolaşıyor bu satır aralarında.
Gecenin bu saatinde her okuduğum kelimede '' vay be'' dedim içimden, '' va ...

Gül kokan ağızlarıyla şiirinin sokaklarında dolaşmış kadınlar...Bir vurmuş satırlarının sahiline yürekleri, bir geri gelmiş denizin ortasına gülüşleri...Kaybolduğun zamanlarda bir kadeh küfüre bulaşmış akşamın deminde bulmuşsun, sana bu satırları yazdıran sebebi! Üstelik sevmelerin düşmüş usuna anid ...

Olmamışlığın, özlemin bir hacmi var mıdır Üstad? Sayamadığınca vazgeçişlerin koynunda, seçişlerindeki akla ziyan hallerin ne de güzel yakışmış satırlara... Bağışlar mı bilinmez iki çift güzel söz etmedin diye, bakışları sana uzak ama şiirine yakın bir ülke ezgisi ve sen bir veda türküsünün tınısınd ...

Adını yazdığın anda sevgili dostum, artık başlıksız olmaz bu şiir.
Aklına bir şey gelmemiş belki, ama hiç aklından da gitmemiş bu da apaçık belli...
Çok beğendim, tebrikler.

Her an bu şiir oluyorum, her an bu şiirin dizelerinde dolaşıyorum
Tamara'ya yakarışına mı yansam, Feyzo'nun vurulmasına mı?
Okumaktan öte yaşamak gibi bir şey mısralarında dolaşmak üstad! Ayaklarımızın altında geçen bu zamanda satırlarında hep bir heyecanla ellerim cebimde dolaşmak inanılmazdı...

Farkındalık yaratmak bu işte...

Satırlarında geçmişimize dönüp burukta olsa gülümseyebilmek çok güzeldi
Masal tadındaki hüzünlü dizelerin bitmesin ki ,
Mısralarında yeniden cizlaviti giyip ayaklarımıza, çerçileri yeniden görmek çok özeldi.
Tebrikler.

Gitti mi sahiden Üstad? Aradan onca zaman geçmiş gerçi! Gecikmiş sorular benimkisi ama merak işte neylersin! Damarlarına yüklediği dinamitler patladı mı? Ve uçurum kenarı mı oldu ömrün ki bana kalırsa uçurumun kendisidir artık...
Dizelerinin uçurumundan aşağıya bakıp okumak güzeldi satırlarını.

Munzur düşüyorsa aklına, Dijle'de yer etmelidir girerken Fırat'ın koynuna! Pahalı ölümleri görmedik değil mi? Hep ucuz ölümlerin sırtına yaslandık ki izmarit toplayan parmaklarımız kırılmamıştı o zamanlar ve yolumuzu kaybetmemiştik kendi kentimizin sokaklarında! Yağmur alamamış bu sokakta, şiirlerin ...

Susmak bazen en büyük çığlıktır derler genç dostum
Madam, Matmazel, Bayan, Kadın; hepsi ama hepsi kimi zaman çığlık çığlığa konuşturur insanı ki susmayada sebep hep onlardır..
Derim ki sana dilin lal olsun
Lakin kalemin susmasın...

Güneş bilmiştin belki bir yanılsamaydı ay ışığı gölgesinde durup dinlendigin, yoldaşı olduğun karanlık belkide o gölgeydi! Dibi tutmamalı mutluluğun az pişmişliğiyle gelmeli kalbinin sofrasına! Kim pervasız söylenmezki küfürbaz kelimelerle, gözlere kalsa kör olmak ister, zaten dil hep sus pus, hep ...

Ne sen bilebilirsin kim olduğunu ne de satır aralarında kelimelerle çizdigin resimler! Ne bir Deniz dalgalarıyla getirip koyacak önüne ne de o denizin girdabı boğacak! Ne umudun mavi rengi büyütecek onu ne de umutsuzluğun karabasan geceleri öldürecek! Ne bir geminin güvertesinde göreceksin onu el sa ...

Hangi unutulmayan zamanlı gelip, zamanlı gittiki yangınında yanarken ve hangisi gelirken o üç elmayı getirmediki kabuklarını soymadan? Kaç iklim yaratmadınki gülüşüyle; zamansızlığın içine koşup kaç kere çayına bakışını atıp karıştırmadınki şeker yerine? Belki bir simitin susamında gördün sıcaklığın ...

İki ucu keskin bir bıçak mıydı yürüdüğün yaşadığın ve hatta yaşattığın; yarım kalmışlığı takıp koluna? Unutarak yazları mı getirir koynun ellerine bakıp? Hangi kentin sokaklarında yürüsen kaldırımlar hep aynı gözle bakmaz mı gözlerine ki sen başını yere indirdiğinde? Ve üşümek düşmez mi payına? Sonl ...

Hıdırellez ateşinin üzerinden atlarken tuttuğun dileğin ve o gül dallarına asılan çaputların allığındaki umudun nasılda düşmüş satır aralarına a ozanım? Bir avuç toprak bin avuç su kadar degil mi kalbinin coğrafyasında, ettigin duaların kollarına atarken ruhunu? Anlamadı mı? Çocukluğundaki sen, şimd ...

Denizle sohbetinizde balıkları oltaya takılmış sanki ve dalgaları limansız kalmış! Bir ay hüzünlü yüzünü vermiş yüzüne ve dudakları apansız kapanmış! Denizle yürürken upuzun yollarda bir balon bulut bir dolu umut benekli balonlarınız bir varmış bir yokmuş, hangi dağ taşıyabilirki denizin yükünü, dağ ...

Yanaklarındaki kalan gülüşünde gamzeler işlenmiş midir gün biterken geceye a Üstad? Ömrümüz yarım kalan bir şiirse, başlığıda tamamlanmamıştır... Hangi sevdanın gülüşünde açılan yara kapandıki ve hangi aşk uçurumlaşmadıki? Gün biterken yürekte bir savaş başlar geceye sarılıp, sarıldığımız hüzün, ıpı ...

Çocuklar kadar masum mudur gidişler, sokaklarda şıpıdık pantalonlu güle oynaya? Gün ayrıldığında gece yüzünü döner Amed'e ve sarılır bedeni güneşten sıcak! Gökyüzü sokaklardan alır hüznü Temmuz intiharında... ve Dicle'ye döker içini ... Dicle akar, Dicle ağlar, Dicle yanar... Her hüzünlü gidişin, ...

Aslında sendin kentin damarı sokaklarındaki yalnızlık ve sendin duvarlara yazılan çığlık çığlığa suskunluk! Keman seslerindeki en hüzünlü seste sendin, unutulan bir sevdanın baş rol oyuncusu, toz kaldıran rüzğârda salınan saçlarda senindi! Büyüdügün tren yollarında ayrılığa çıkan yolculuklardada sen ...