Yokluğunda durmadan yalnızlığı içmişim,
Deva olacak gibi kaderimi biçmişim.
Kendime kızıyorum, suniyle oyalandı;
Hissettiğim gerçekler koskoca bir yalandı.
Yalancı duyguları hakikat bellemişim,
Cennetten parça diye kalbine ellemişim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İkinci dörtlüğün son mısrası şu şekilde olacaktı; ''Rabbimden af diledim gafletimden uyandım.'' Özür diliyorum dikkatsizliğim için...
Yanımda olduğunda dünya benim sanmıştım
Güzel bir şiir
'Yer ve Gök'ün sahibi; bağışla günahımı' ...Amin genç şair..genç yürek...ne güzel ifade etmişsin..Yanmakta yanılmakta acı veriyor insana ...Tebrikler...
Zamandan uzaklaşıp boşa kürek çekmişim,
Faniliğe kapılıp, ahretimi ekmişim.
Beyhude geçmişime çarpıyorum ahımı
Yer ve Gök'ün sahibi; bağışla günahımı...
Severek okudum ne güzeldi
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta