Derin uykumdan uyandır beni
Karabasanlar görüyorum sensiz
Kaçıyorum yastığımın sığlığına
Acıların derinliğinden, çaresiz
Boğulacağım bir gün kimsesiz
Cesedim yalnızlık kokacak
Korkuyorum, uyandır beni
Ruhum öbür cehennemde kavrulacak
Uyandır artık! Geç kalıyorum hayata
Saat ölüme beş var, inan
Sona sarılıyor sanki ömrüm ağır ağır
Yaşarım belki, uyandırdığın zaman...
Kayıt Tarihi : 2.6.2000 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!