Uyan ve bak güneşe

Uyan ve bak güneşe,
Bulutsuzluk özlemi çekiyorsa gözlerin,
Işıklar gibi süzül güne,
Nefes al, nefes ver,
Yaşadığını hisset,
Işıklardan değil yaşanmışlıklardan,
Bir gün koy takvime,
Gözlerin kamaşsın,
Günleri üst üste koy,
Ardından aylar gelsin,
Taşkınlarla ıslanmış,
Sol yanı hüzünlü anılar,
Uyan kendi karanlığından,
Düşlerinden uyan,
Bak geçiyor hayat,
Haraç, mezat satılıyoruz,
Tanımıyorum kaldırımlardan geçenleri,
Benim aşkıma şahit değiller,
Yitirilen sevinçler ayaklar altında,
Basılıp geçiliyor,
Umarsız şehrin sokaklarında,
Zalimden bela bekler gibi,
Kavgasındayız ekmeğin,
Sağırlar da var, duymaz gelende,
Kader mahkûmları, yılgın ve esirler,
Âşıklar aşkına vurgun,
Denizler sahiline,
Arabacının kırbacı şaklarken,
Yağız atlar kişnemede,
Yolların uzağına savrulup giderken,
Sevda izlerinde kar var,
Dillerinde prangalı hasret,
Gönüllerinde kireçsiz oda,
Yüreklerinde bir vurgunluk,
Asmalardaki salkımlarda,
Saklanıyor özlemler,
Ah düşlerim aaah,
Bir gecenin içindeki sevdam,
Toprağına ektiğim güller,
Susuz ve kıraç kalmış,
Yağmalanmış sürgündeki gönül,
İçlendikçe acıyor yaralarım,
Doyasıya sevemediğim günleri,
Akşamlar aldı.
Aydınlığa uzandıkça ellerim,
Kahır dolu çayları demliyor mevsimler,
Yine bendeyim, yine şehrimde,
Aylar bahara biletli olsa da,
Sabır tespihlerini çekiyorum,
Zemheri de, bir kuytu köşede,
Yalnız ve sessiz, bekliyorum,
Özel dünyaya gidecek son treni.

Yavuz Bayram Çalışkan
Yalova 04.02.2013