Uyan Arkadaş Şiiri - Mehmet Yaş

Türk’üz, Müslüman’ız bunun dışında,
Olamaz bir başka davan arkadaş!
Namlu çevirdiğin kimdir karşında?
Kimdir, bizi bize koyan arkadaş!

Kardeşçe yaşamak dururken hem de;
Kardeşi, kardeş mi vursun Ülke’mde!
Zaten bundan yana benim öfke’mde,
Kimdir? Bu gençliğe kıyan arkadaş!

Dönen dolapları anlar mahiri,
Kana buluyorlar köyü, şehir’i,
Dilleri ucunda saklı zehir’i,
Bunlar akrep, yılan, çıyan arkadaş!

Biz bu Toprakların evlatlarıyız;
Bizler, bu Milletin umutlarıyız!
Neden hâlâ, neden ayrı, ayrıyız?
Kimdir ruhumuzu soyan arkadaş!

Birlikte Yurt kurduk Anadolu’da,
Birlikte savaştık Gelibolu’da,
Bunu emrediyor aklın yolu da,
Yeter artık bu hezeyan arkadaş!

Birleşen kolları bükemiyorlar,
İman aşkımızı sökemiyorlar,
İçtiğimiz andı çekemiyorlar,
Namerttir sözünden cayan arkadaş!

Sinsi planların sırrına erin;
Maşalıkla asla! Artmaz değerin;
Bir can kurtarır mı yüz bin aferin?
Uyan bu gafletten, uyan arkadaş!

08.11.1977