Kendi duvarlarımızı
Kendimiz örüyoruz
Esaretin kasveti
Hüzünlü ve boğucu havası
Biz yaşamzedeleri
Koparıyor teker teker
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Dostum 'uyan' demekle uyananı gördün mü? Kimse 'uyan' demekle uyanmaz.. Onları uyanmaya yöneltecek, kımıldatacak, yerinden kaldıracak tutku, coşku, istek ve umut aşısı yapmak gerek...
İşte söylevden çok bu aşıları hangi duyarlıklar verebiliriz? Uyandırmak istediğimiz kişilerin duyarlıklarını nasıl keskinleştirebiliriz? Dürtmek yerine bir fısıltıda nasıl dimdik ayağa fırlatabiliriz? Bunları aramalıyız?
Yüreğinizde heyecan fırtınası, elbette şiir yangınlarını körükleyecektir.. Başarılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta