sadece ‘iyi’ kalsaydı dünyada,
hemen sıralanırdı onlar da,
az, daha az, en az,
çok, daha çok, en çok…
ve yeni terimlerle de olsa
‘kötü’ nitelemesi oluşurdu yeniden.
kaçınılmaz realitemiz ki,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şiirden öte çok güzel bir deneme yazısının başlangıcı olmuş kanımca...İşlendiğinde çok derinlere inilebilecek bir konu...Didaktik bir şiirde bu konuyu hangi tematik anlatımla dillendirseniz de biraz eksik kalır gibi.. Selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta