Utansın.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Sen gittin gideli, duygu seliyim,
Seni yazmayan şu kalem utansın;
Mecnûn'da kim ki? Ben asıl deliyim,
Varsın gayrı Ferhat, Kerem utansın..

Bunca geçti boşu boşuna senem,
Aşkın yurdu oldu yanıyor sînem,
Sende takıldı hep istiyor yinem,
Yoksan helâk olsun dizem utansın..

Kaşın, gözün ilhâm perisi bildim,
Kendimi dahi yâr seninle sildim,
Aşk hançerin ile kalbimi dildim,
Sana tutulmayan mâtem utansın..

Firâkındır beni Hakk'a çeviren,
Semâh eder gibi böyle eviren,
Hasretindir fidân iken deviren,
Sen için olmasa özlem utansın..

Aşktır kâinatın, mahlûkun özü,
Kelâmullah'ta her âyetin sözü,
Ben de İlâh-i Aşk nârının közü,
Sebebi değilsen verem utansın..

Elest'te ki Aşka kıvılcım olduk,
Gönüllere bir Aşk misâli dolduk,
Aşkımız biterse o vâkit solduk,
Unutursa eğer Adem utansın...