Sen sev gönül,
anlamayan yar utansın!
Sen kırma gönül,
seni kıran aşk utansın!
Sen vazgeçme gönül,
yardan geçen utansın!
Sen söyle gönül kalem dile gelsin,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Sen sev gönül, anlamayan yar utansın!
Sen kırma gönül, seni kıran aşk utansın!
Sen vazgeçme gönül, yardan geçen utansın!
Sen söyle gönül kalem dile gelsin, okumayan yar utansın!
Sen ellerini uzat, tutmayan yar utansın!
Sen uzaklığı bahane etme gönül, bağlamayan yollar utansın!
gerçekten,sevmesini bilmeyen sevene değer vermeyen yar utansın.tebrikler sabri bey.tam puan ant
bu şiiri okuduktan sonra utanacağına eminim tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta