Kaldır başını, utanma.
Ay cemalin düşmüş suya,
Acılarını toplamışsın yüreğe,
Kırıkların gizlemişsin saçlarınla sineye,
İffetini örtünmüşsün dünyaya.
Sen üzülme kadın,
Senin doğurup emzirdiğin insanlık utansın.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta