Utanıyorum Aynı Gözlerle Ağlamaya

Yine bugün canımdan bir can eksilmiş
Öyleyse, neyin hesabı olacak ki içimde
İki göz iki çeşme, ha bir eksik, ha fazla
Alın terim, gözyaşı süzülür canımdan.

Aslında düşlediğim göz yaşı böyle, değil ki,
Ne yağmur damlasına, tam benzesin
Ne de, topraktan sızan, bir sızıntı olsun
Boşaldığında, nehirler taşırsın yüreğimden.

Sana ağladığımı, gözlerim farketmesin
Kirpiklerim belki de, gölge eder gizlice
Utanıyorum hep, aynı gözlerle ağlayıp
İçli içli hesapsız, göz yaşı dökmeye.

Gün batımını hesaba çekip çekip gelen
Şu eşkıya duruşlu gündüzlerin derdini
Yüreği yanık, parça bir bedene sorma
Sorma ki, bir gün acım, acına dönmesin.

Çözemediğim sensizliği, yıllara yayıyorum
Şiirimde acı damlamış, mısralar görürsen
Buruşturup bir kenara, atasın gelmesin
Hatırım olsun diye, ayırma başucundan.

Çevirirsin bir gün, fincanı-kahve falına
Koca salkım söğüt gölgesi düşer aklına
Belki, dağlar bile ağlar çıkan falına
Kifayetsizdir. salkım söğüdün dalları..