Utanır Şiiri - Yusuf Şeker

Kimi bu alemde,gül gibi açar.
İnsan insanlıktan,her daim kaçar.
Kimi düz ovada, yolundan şaşar.
Yolu düz olmayan,yamaç utanır.

Kimi ilk baharı, kış gibi yaşar.
Azmi içte olan, dağları aşar.
Kimi rızkı için, harama koşar.
Rızkı bol olmayan,saraç utanır.

Kimi bu alemden, yok olur gider.
Sararan yaprağı, rüzgar seyreder.
Kimi ağlar, kimi neşeli güler.
Meyvesi olmayan, ağaç utanır...

Yusuf şeker