O mirası bırakma…
Bırakma sendeki o iğrenç mirası çocuklarına…
Seni dövdüler, aşağıladılar evinde barkında.
Geceleri hıçkırıklarla büyüdün, hep içine kapandın,
Kendi kendine konuştun sokaklarda, ama sen yapma…
O küçük meleklere ya da kadınına el kaldırma.
Dilini tut, öfkeni yen,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta