Üşüyorum... Şiiri - Mustafa Bahadır Taştan

zaman gece yarısı, hava soğuk, ben yalnızım
Seni arıyorum, birzamanlar benimle olan seni
Ama Nafile! ! ! istemekle olmuyorki!
Sevmeklede olmuyor aslında
Birşeyleri feda etmek gerek
Ama neyi?
Hayat mı? yoksa herşeyi bırakıp gitmek mi?
Önemsiz şeyleri gözardı edebilmek mi? acaba
Böyle bir durumda ne yapılabilinir ki?
Ölmek mi? Yaşamak mı?
Sen söyle:
Seninle başbaşa kalmak,
konuşmak, içimden, aklımdan ne geçiyorsa haykırmak,
yüreğimin sesiyle bir çırpıda anlatıvermek herşeyi...
Bİr kerecik sadece bir kez
Gözlerinde kendimi görmek ve çıldırmışçasına aglamak ve başımı dizlerine koyup, ellerini büyük bir içtenlikle tutup
ağlamak, ağlamak, ağlamak...
Çok şey mi sence?
Sadece bir kerecik.
Üşüyorum, Özlüyorum, Seviyorum ben yinede seni ölesiye...