çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
üşüyorsun ... ne zaman ... şimdi.... ( peki )
ağaç yaprakları üşüyor....çamaşırlar ipte sallanıyor ...ne zaman.... şimdi ( ona da peki )
gün minarenin tepesinde ... ( güneş mi yoksa )
veeeee şimdi...
ayakabılarım eskidi...ne zaman ( şiirin başından beri sürdürdüğün zaman kavramını birden yerle bir ettin... )
anlıyorum betimleme yaparak şiirine yol vermeye çalışmışsın ama konu dağınıklığı ve acele yaklaşımımın kendini ifade etmene engel olmuş...
ben üşüyorum...güzel başlamışsın... yapraklarda üşüyor...o da iyi zira aynı ortamda aynı havayı tenefüs eden iki canlının üşümesi çok doğal...o halde ruh halini yüklesene yaprağa ve konuyu dağıtmadan birlikte izlesenize doğayı....
ipte sallanan çamaşırlar derince çekilen bir ah vs..güzel lakin dağınık...özellikle zaman kavramındaki tutarsızlık şiiri ucuzlaştırmış...bir sonraki bölüme bakmıyorum..
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta