İşten eve dönerken akşam,
Bir semt pazarından geçtim…
Gürültülü ve ıslak.
Soğuktan ellerinin rengi değişmiş,
Boğuk sesli …
Yorgun adamlar vardı.
Paslı bir teneke de tutuşan ateşe tutsak.
Onların gözlerine baktıkça;
Üşüdüğüm için utandım kendimden,
Neden üşüdüğümü sorguladım.
Öyle çok özlüyorum ki seni,
Hayatımda ki boşluğun durdukça…
Üşüyor içim,
İşte bütün mahçubiyetim bunun için.
Kızıl bir güneşin altında,
Mavi bir yelkenliyse umut.
İçimi ısıtmak için bir dilek tut.
Kayıt Tarihi : 21.11.2008 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umudunuz bitmesin.
Sevgiyle.
Kızıl bir güneşin altında,
Mavi bir yelkenliyse umut.
İçimi ısıtmak için bir dilek tut.
TÜM YORUMLAR (3)