Üsluplar Şiiri - Kasım Kobakçı

Karakterli demek, özgün kişidir,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
Önce idrak, empati, duygu gelir,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Gelse diye, merakla bekler sözü,
Takılmaz geçmişe, atide gözü,
Tek amacı; anlatmak en temiz özü,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Yabancıya hayran, onlara tapar,
Doğru tarz dururken, garibe sapar,
İçtenlik dışında, her işi yapar,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Kendi kültürün, korumak gerekli,
Geliştirmeli kendini sürekli,
Saygı, adap, nezaket, aşk gerekli,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Düşünceler yayılmalı, o dilden,
Uzak olmalı cahilden, deliden,
Karınca sürüsü, usta kalemden,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Daha ne söylesin, söyledi vefa,
Sözü dursun da, zafiyetten şifa,
Dilde saygısızlık, elde sigara,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Kaleminde zehir, sözünde diken,
Körlükten yorgun, yüreği kırıkken,
Herkes şikâyetçi ondan, her bir an,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
Olmalı özlü, olmalı çok naif,
Gönlü demeli, olmamalı zayıf,
Edepli, bilgili, dürüst ve zarif,
Farkındalığa muhtaç, üsluplar var.
*
İnsanın hakkını, nasıl öderim,
Sayesinde de, ruhumu güderim,
Gerçek ustaları, tenzih ederim,
Yüreği altından, üsluplar da var.