Üryan Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Sen sokağın başında göründüğünde
bir heyecan başlar ki içimde

ortalık kararsın
aydınlık olmasın isterim
göz göze gelmemek için dualar edip içimden
bildiklerimi unutur kekelerim
doğru dürüst konuşamam iki kelime
görünmez biri olmayı dilerim

göz altına aldığın bakışlarınla
bir titreme başlar
bir heyecan içime akar gözyaşlarım
kirli sakalımla daha da kararır
çamur tarlasına döner yüzüm
saklanacak yer ararım
benliğimde bir yok olmak güdüsü
kaybolmak tutkusu
söz birliği etmişcesine
döker yapraklarını bütün ağaçlar
kalakalırım orta yerde üryan

adını bir türlü koyamadığım bir örgütün ele başı sen
sen içimi okumak istercesine
ve çırılçıplak
soymak isterken ruhumu

inadına gecelerin de güneşi olurmuş gibisine
göz alır o parlak ışıklı aşk'ın nuru sana bakamam
duru bir güzelliğin sessiz şikayetsiz dilsiz esiri olurum
ben yanıyorum dedikçe içine düşürdüğün külhana
habire odun atarken
tam tam danslarıyla dönüyorsun çevremde
ölümlerden ölüm beğen diyorsun

nedir sendeki bu lal isyan bu baş kaldırı
bu göz dağı
bu çıkmaz sokaklar durumu
bağlıyorsun elimi kolumu
bir çıkış bulamıyorum
kaçacak bir delik arıyorum
bir gün elbet o da olacak
dikileceğim karşına meydan okuyacağım
hesap soracağım
sonunda bir gün sabrım taşacak
atacağım seni sırtıma
kaçıracağım seni gözün görmediği
ayak değmemiş topraklara

dünyanın bütün cennetlerini
ipotek altına alacağım
bütün dünyanın tek ecesi sen olacaksın
ölümüne ebedi yanında kalmak için
suç işleyip kendimi sana tutuklattıracağım
sevdanın ülkesinde müebbet bir yalnızlıkla

Yüksel Nimet Apel

22/Ekim/2014/Çarşamba/Bodrum