Bir papatya, bir fesleğen al yanına giderken,
ürkütme kuşları sabah yeline uyupta sakın,
sonra ürküttüğün kuşa değmiyor hiçbir şey...
ben hayatı tabağımda yemeden bıraktıklarımda tattım en çok,
geriye dönemediklerimde...
kulağında küpen yoktur senin biliyorum şimdi güzel kız,
incili kolyende boynunda...
giderken sen yinede bir papatyada al yanına,
kim bilir belki canın yolda fal bakmak ister
yahut papatya küsüverir...
biliyorsun papatyaları küstürdüler bir zamanlar...
Sen hatırlamazsın ama o hatırlar...
Mine Yılmaz Sevinç
25 Şubat 2025
20:50
Kayıt Tarihi : 10.10.2025 02:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!