Soluduğum havasın sen canım
Ben yokum artık o ben değilim
Belki yıldız tozu karıştığım
Sensizliğimdir son gerçeğim
Epey etkilendim kanıksadım
Gizemli bir boşluğa sağıldım
Var olma isteğimdi kararım
Koptu kopacak hayatı tarttım
Tutunacak bir eldi aradığım
Benzemez kimseye duyarlığım
Sence benzer mi başkalarına
Kuytuda efildeyen rüzgarın
Dalında kımıltısı yaprağın
Ürkek telaşı serçenin ve aşkın
Birinin sevdası yaşam kalım
Enikonu kendisi hayatın
Gerçek adam akıllı hülyası
Diğerinde çelişkiler saklı
Yetiştiği toprağına bağlı
Üzüntüsü gözyaşı cabası
Aşkı demlemek gerek tavında
Bozulmadan kana kana içmek
Kaybedecekmiş gibi sevmek
Ne kadar anlamsız değil mi ki
Kaybedeceğini bilip sevmek
Ardında bir pişmanlık bırakıp
Aldırmadan terk etmeyi seçmek
Keşke serçe gibi sezinlesek
Tehlikeyi görüp uçup gitsek
Anılarla kalmak istemesek..
Kayıt Tarihi : 5.6.2011 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahmet İNAM'ı anımsadım şiiri okuyup da bitirince.Beni,o anımsamaya yönelten yaklaşımlar :
''Aşkı demlemek gerek tavında
Bozulmadan kana kana içmek
Kaybedecekmiş gibi sevmek
Ne kadar anlamsız değil mi ki
Kaybedeceğini bilip sevmek
Ardında bir pişmanlık bırakıp
Aldırmadan terk etmeyi seçmek ''
dizelerinde saklıydı.
''Ayrılıkların yoktur nedeni.Birden bire açarlar yapraklarını,savururlar bizi.
İki çiğ damlası iken,duruyorken beyaz bir gülün kanadında
Her karşılaşma ayrılıkla biter,her doğumun ölümle bitişi gibi...''
dizelerinde vurgusu yapılan nesnel gerçeğe dönük şeyler söylüyordu yukarıdaki dizelerinde Değerli KESKİN ve onunla da kalmıyor 'kaybedileceğini bile bile sevmeye' yönlelik özeleştirisini de veriyor gibiydi.
Şiirin bütününe bakıldığında böyle bir 'sancı'nın varlığını görebiliyorum.
Aşk'ta doğal gitme zamanını bir 'sezgi' sorunu olarak görüyor Şair ve bunu 'keşke'sözcüğüyle yakınmaya yöneltiyor:
''Keşke serçe gibi sezinlesek
Tehlikeyi görüp uçup gitsek ...''
Acaba olası mıdır?
Oktay RİFAT'ı anımsıyorum şiirin burasında:
''Bir sessizlik oldu ardında
Dönmedi bakmak için
Yitebilirdi dönse
Kuş mu saz mı yaprak mı
Neyse...''
Kendini arkaya çekmenin başka türlü anlatısıydı ÜRKEK SERÇE.
'Ben yokum!'' vurgusu ile başlayan özel'e dönük bir ayrılık izleği şiiriydi.
'Anılara bağlanma' mutsuz ve trajik boyutlu idi.
Şiirin bütününü 'sanatsal ve mantıksal' buldum.
Sesbilim,biçimbilim,sözdizim,anlambilim dalları arasında uyum başarılıydı.
Sıkı dokulu bir şiir okuttuğu için Değerli KESKİN'i kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (5)