Ürkek Şiiri - Arda Dal

Güzel bir kadın
Ürkekçe yaklaştı bana
Uzattı parmaklarını
Kızıl bir elma bıraktı
Titreyen avucuma

Özenle taradığım saçımdan
İnce tel bıyıklarımdan
Yağmur yağıyordu deri ceketime

Soğuk kuru bir elmaydı

Gözlerim aşağı süzüldü
Ayaklarım sandalyeden kurtuldu
Çorabımın deliğiyle oynayan kedi
Sürtündü hevesle pantolonuma

Bana bakıyordu kadın
Çekingen bir tavırla
Ağzımdan bir çift laf
Yüreğimden bir parça istiyordu

Dudaklarım birer aşık gibi
Bırakmıyordu birbirini
Gözlerimden dökülen yaş
Yaptı ağzın görevini