Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Unutmadan da yaşanabilir.
Bunu öğrendim.
Kutlarım güzel şiirler
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için
yürekten alkışlıyorum sen şairi
kurlarım
UNUTULMAMAK DİLEĞİMİZ AMA KOCAYINCA AYNALARA BAKMAYIDA UNUTURUZ HERHALDE DUYARLI YÜREĞİ KUTLARM SELAM
unutmak nimettir diye bilirim
mutluluklar boğulmasın acılara
kutlarım gardaş
UNUTULMAMAK DİLEĞİMLE BAŞARILARINIZI
KUTLUYORUM SEVGİ SELAMLAR İLETİYORUM.
Yureginize saglik Sayin okur.. Maalesef ysananlar ysanmisliklar gun geliyor unutuluyor ve unutturulmak zorunda biraktiriliyor... Sevgiler..
yüreginize sagilk guzel anlatim tebrikler eyvallah
kalemine sağlık harika bir şiir olmuş selam ve dua ile
kalemine ve yüreğinize sağlık
güzel bir çalışma saygılar gönderiyorum
Kaleminiz daim olsun
Hafıza-i beşer nisyanla malüldür derseler de unutmak en zor şeydir. Öğrenmekten, yaşamaktan daha zor...
Güzel şiirinizi hayranlıkla okudum. Tebrikler.
Seyfeddin Karahocagil
Bu şiir ile ilgili 51 tane yorum bulunmakta