Yavaş yavaş unutuluyoruz,
Bir kuşun yavrularını bırakması gibi,
İlk olarak simanızı,
Sonra sesimizi,
Sonra gözyaşımızı,
Unutmaya başlıyorlar bizi,
Unutuluyoruz...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var