Unutulmayan Kişiye Şiiri - Onur Ozan

Uzun zaman oldu seni düşünmeyeli
çiçeğini haftada bir suluyorum
resmine de bakmadım bayadır
yolda görsem artık tanıyamam heralde
belki sende böyle olsun istiyorsun

Uzun zaman oldu haber alamadım senden
ne zamandır ilk buluştuğumuz yere gitmedim
gideyim diye çıksam bulamamaktan korkuyorum
ayrıldığımız günden beri arkadaşlarına da sormadım seni
belki sende böyle olsun istiyorsun

Geçen gün uzayan saçlarımı taramak için tarak aradım
unutmuşum hepsini kırdığımı aynalarla birlikte
unuttum köşedeki berberin yolunu
belki sende böyle yapayım istiyorsun

Biliyormusun bugün doğum günümmüş.
Arkadaşlar geldi akşam üzeri birden
sağolsunlar mum bile getirmişler pastaya
nefesim yetmedi üflemeye, yardım ettiler
mutlu gözükmeye çalıştım
belki sende böyle olayım istiyorsun

Geçen gün telefonunu veren kız da hatırlamış
eski akadaşlarım gibi aradı, görüştük.
Tekrar buluşmak istedi.
Bilmiyor onu seni unutmak için denediğimi.Kıramadım.
Belki sende böyle yapmamı istiyorsun.

Ama olmuyor be, olmuyor işte
ne o kız unutturuyor, ne de bakmadığım resmin.
ne iyileşebiliyorum, ne de iyice hasta oluyorum
geceleri ne uyuyabiliyorum,
ne de sabahlara kadar oturuyorum

anladım ki böyle arada kalanlara hayat hiç acımıyor
kağıt artık ne yerinde duruyor, ne de fırıl fırıl dönüyor
kendime son bir sigaralık zaman bırakmak istiyorum
tek üzüldüğüm,
Hediye ettiğin çiçeği, gelen arkadaşlara vermeyi unuttum
ne olursa olsun belki sen böyle yapmamı istemezdin.
Ama olmuyor be işe, bu sefer de ben istiyorum

(4 şubat 2003)