Topladım duvarlardan resimlerini bir,bir
kaldırdım sana ait, seni hatırlatan herşeyi
hiç bir şey bırakmadım ellerinin değdiği,
gözlerinin gördüğü
bir, bir çıkardım hayatımdan
yok ettim sana ait geçmişin izlerini
kustum zehrini sensiz geçen gecelerin, günlerin,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta