Sen, ben uzaklardayken,
Ben, bir çiçek büyüttüm kalbimde...
Ümidi ateş vuslatı kor yaptım.
Duygularımı tütsüledim...!
Akreple yelkovan arasında aradım seni.
Bir an olsun söndürmedim ben bu ateşi.
Maziyi bir kağıt gibi yaktım...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




bence insan, istemediği için unutamaz..
Buda hoş olmuş. ;)
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta