Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
O siz !!! diye ünleyen adam ., acaba aynaya baktığı zaman ne görüyor... Ya da bir şey görebiliyor mu... Malum ., karanlığı seven ve karanlıkta yaşayanlar gün ışığı altında bir şey göremezler...
Kaleminize sağlık sayın İrfan Çelik...
Ben, sen, biz, onlar... İnsanlıktan habersiz, insanlıktan anlamıyorlar. Sonra karanlıklarda sessiz, kurtlar sisli havayı sever bunu siz de bilirsiniz. Acımak şöyle dursun, merhametin damlası yoksa insanda, durmadan su dövecektir havanda... Bir ünlem, bir şaşı bakış, başka ne ister onlar? Alkış, alkış, yine alkış...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta