Ünal Yıldırım Şiirleri - Şair Ünal Yıldırım

Arap siyah
bahar yeşil
Arap baharı olacakmış!
keşke olsun
illa olsun
olursa neyi eksilir dünyanın

diyordu ki annem
kavilleşen iki yüreğin
yaktığı çoban ateşiydi sevda
cephesinde bağrımız ısınır
sırtımız buyardı gecesinin ayazında
böyle belledik sevdayı

güneş de alıp başını gidende
bir hüzün çöker akşamlara
bir hayalet şehir olur İstanbul
ne evine dönmenin sevinci
ne kendi hayatında
iktidar olmanın gönenci yeter

o
uzaklara
yolculayıp yolculayıp da
geri çağırdığın
buğulu gözlerin
seni anlatıyor

inançlıydık
gözlerimizin mavisine kanıp
deniz olacaktık
sırtımızdakilerin ayak izleri
desen oldu gömleğimize
usumuz

aklımda ölüm değil
sen vardın
bu yüzden dayandım
kaç bahar
bu mevsimde ağarsa da saçlarım
uç veren

an olurdu
yağmurlar geçerdi
gözlerinin siyahından
ben ıslanırdım

an olurdu

güneş
yorgun düşünce ufkun ardına
bulutlar kızılcık rengine kanar
yanar
camlarda deniz kumu
yanar

ellerimizi ayırdılar
kulaklarımızda sese
gözlerimizde bakışlara dek
hepsini

dağlar bir dert

bir yaprak düştü dalından
altındakilerle vedalaştı
öpüştü
sıyrıldı
yeşilin arasından
kendini