Ünal Çağabey Şiirleri - Şair Ünal Çağabey

Sen gündüzsün ben gece seni arar dururum
Gölgene bakıp bakıp seni her gece karanlıklarda unuturum

'sesimin sesindeki yankısının bir anlamı olmalı'
böyle diyordu şair
adımın adındaki bir anlamı
beyaz çocukla karakızın anlamı...

kimin bulutlara nasıl baktığı önemli değil

Adının kaybettiğim anlamlarından birine rastlardım köşe
başında
Sokaklar etnik bir kavganın ayakları altında ezilirken
Haber verirdi kuşlar bir Yılmaz'ın doğumunu
Ve seni hatırlardım bir şehirden başka bir şehre göz ucuyla bakarken
Adının bilmediğim anlamlarını çağırırdım yardıma

Aklım bir zifir kuyu, çıkar çıkar bitmiyor
Elbet bir gün bitecek işte ona yetmiyor

Gel baba giri içime
Sormana gerek yok hiç
Alma bir yerden bilet
Kapılar sana açıktır her zaman
Kapıcılar seni tanır ezelden beri...

Gelmem artık rüyalarına
Eski kadınımı ver bana
Döşemenin altındaki kareli asma
Kurgusal bir mimariydi harikanın
Teğet geçse de dünyadan ay'ın gölgesi
Yeryüzüne inerdi avlunun ortasındaki havuz

Ne kadar da garip bir haldeyim
Cihanın vakur bahçesindeyim.
Daraldım,artık biçareyim
Dey vur kırbacı gitsin gönül.

Can tatlıdır,zaman kötü

Ölme sakın çocuğum
Bırakma beni yalnız
Akşamlarımı öksüz
Ağaçlarımı dalsız
Ölme sakın çocuğum
Ben bir ölüydüm sen geldiğinde

Bekledim de bilemedim yirmi sekiz de doğacağımı
Vakitlice doğmuşum, şimdi bilemem ne yapacağımı..

Ellerimde kaldı ellerinin gölgesi
Ellerin ki bir sisin ince perdesi
Varlığın öteden beridir sesi
Ellerin ki ellerimin gölgesi.

Üşüdüm biraz, biraz üşümekteyim