Bir un çuvalı gibi,
Yerçekiminin rengârenk yedi kat altına iniyordu sanki.
Salmıştı kendini akan rüzgârın kızıl saçlarına, umursamazdı kimseyi.
Hiç ses çıkartmadan, vedasızca…
Gel desem gelemez artık, koklamam imkânsız.
Eski yeşillere dönelim desem dönemez artık, ayrıldı yollarımız.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta