Ok gibi kaşları, değdi sineme
Temelden yıkmaya, girdi haneme
Saf, temiz aşkımı, yayıp aleme
Sallana, sallana, gitti el gibi
Ne zevk aldı bilmem, ben dert çekerken
Kan ağlar yüreğim, düşman gülerken
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Hayat böyle işte... Kimine kavun, kimine kelek yedirir demişler atalarımız... Yürekten bir anlatım. Tebrikler.
Şükran Günay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta