Hepimiz yaşamın içinde çeşitli sıkıntılarla karşı karşıya kalıyoruz.. Sebebi ne olursa olsun bu sorunların üstesinden gelerek yaşamak zorundayız.. Ama öyle bir an geliyor ki...
Çaresizlik, çözümsüzlük sarıyor düşüncelerinizi. Sanki ahtapotun kolları arasında sıkılıyorsunuz.
Kurtulmak için çırpındıkça, o kollar daha bir sıkıyor, sıkıyor nefes alamıyorsunuz...
Çocukluğunuza geri dönmek istiyorsunuz. Hayatın gerçeklerinden, acılarından olumsuzluklarından habersiz olduğunuz o yıllara...
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Çok güzel bir yazı keleme almışsınız Selma hanımefendi.Yüreğinize gönlünüze sağlık tebriklerimle. ümüt güngör
kalemınız daım olsun selama hanım yuregınıze saglık saygılarımla
Empati yaparım hep.
Yıllardan beridir bunu yaptım, öylece kalmadım bazan o insanların kendisi oldum. 'O insanlar,' dediklerim yüzünden tüm insanlara güvenimi kapattım zannediyordum, zennetmek yetmiyormuş. Genelleme yapılamıyor. Y a ben yağamıyorum. 'O insancıklar, yine O insacık.' Ama herkes benim için özel. Madde denilen abadan kurtulunca huzur ve mutluluğu buldum.Sevgi alış-verişi, insan gibi insanlarla sevgi alış-verişi tüm negatifleri nötrleştiriyor. İnsan, kapasitesi kadar yük taşımalı; fazlası insanı insanlıktan çıkarır. Bunu bi kenara yaz ve ezberle. Yoksa yarın çok geç kalmış olacaksınn CANIM BACIM.
Umut tutunacak bir daldır. Var olan umutlarınızı kutlarım.
Selma Hanım,
Yaınızı okudum,çok da beğendim.Fiziksel bir sıkıntıdan kaynaklanan üzüntünüze de ortak oldum.
Ancak,şöyle etrafımıza bakarsak,her şeyi dört dörtlük giden kaç kişi görebiliriz ki...
Şöyle bir etrafı mıza baksak,şikâyet ettiğimiz sıkıntıların binlerce katını,hayatlarının en güzel geçmesi gereken demlerinde sırtlamış,altında ezilmiş o kadar çok insan görürüz ki halimize
şükretmek zorunda hissedriz kendimizi..
Hayâl ettiğiniz eve geç kavuşmuş olmanızdan şikâyetçisiniz.Bence,geç de olsa kavuşmuş olmanıza şükretmelisiniz derim.Hayâllerinin hiç birine ulaşamadan ömürlerini tüketenler çok fazla inanın ki...Hem uğruna emek verile verile geç kazanılan mutlulukların değeri ,şüphesiz daha büyüktür.
Kızmayacağınızı bilsem,size ,bunlardan sıkıntı duyacağınıza şükretmek konusunda biraz daha gayretli olun derdim.
Güzel yazınızı kutlarken,herşeyin sizi daha mutlu edecek şekilde gelişmesini dilerim efendim,
Saygılarımla,
Ünal Beşkese
Selma Hanım
Hüzünlü bir yazı olmuş.
Duyguların satırlara işlenişi mükemmel...
Tebrikler...
Kadir Tozlu
İSTEME UMUTLARINI ŞAİR...
VERMEZLER....
SEN AL UMUTLARINI ...
ÖNCE RUHUNU YÜREĞİNİ BEDENİNİ BESLE HAZIRLA YAŞAMIN HER KOŞULUNA...
SONRA SÖKE SÖKE ALLLL...
SEVGİMLE CAN....
YIKILMAMIŞ UMUTLAR UMUT EDİLEN UMUTLAR HÜSRAN OLMAMIŞ UMUTLARLA HOŞ GELDİNİZ .BU DEĞERLİ YAZINIZI TAM PUANLA TEBRİK EDİYORUM.
Kadere inanmak,hayatı,insanları sevmek ve çalışmak.Bence mutluluğun anahtarı bunlardır.
Umutsuaz yaşanmaz,umut ve inanmak,inanmak başarmanın yarısıdır. Sizde inanmış ve başarmısınız,daha çok umut daha çok inanmak.Sevgi ve saygılarımla HOŞ GELDİNİZ.
Bu şiir ile ilgili 29 tane yorum bulunmakta