Dokundu biraz önce gecenin karanlığına
Fakir, yoksul, kimsesiz bir adam eliyle
Çığlığı araladı perdesini doğan günün
Yarın her şey değişebilir ümidiyle
Sustu sonra gömüldü tekrar karanlığa
Konuşmadı konuşturulmadı duyuramadı sesini tekrar
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta