Çaresiz kalıp, dertlerle boğuşunca insan…
Allah’tan umut bekler, arar durur bir güman.
Umutlar altında ışıklar gibi parlayan,
Hasta mücadelesinde umut, tabip insan.
*
Kimisi üzülür, kimisi ümitler verir,
Hak’tan yardım bekler, şifa vermeye didinir,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta