Gönül pınarlarım kurudu kader.
Yüreğim kuruyor, çöllere döndü.
Arada sırada gözyaşım akar,
Hüzünler birikti ışığım söndü.
Umut ektim çöle, belki yeşere.
Kim bilirdi belki çiçekler vere.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Ölmeden ölmek ölümden beter olanıdır anlatılamaz bir haldir bu
Sadece yaşarsın sende kalır anlatsan da anlatamazsın hocam
Emeğinize sağlık tebrik ederim saygı ve selamlarımı gönderiyorum
Çok teşekkür ediyorum İlyas bey. Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta