Yedi tepeli şehirde ben ki yediveren gülüyüm
Kendi toprağımda bazı sevgisizlikten ölüyüm.
Bu şehir içten içe nasıl da kendine bağlar beni.
Her doğan gün tazeleyip umutlarımı yapar yeni.
Kimi gün dilimde olur en hazin içli hüzzam şarkılar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?