Aşkımdan korkuyorsun inkar etme, inanmam,
Hem yüzüme gülüyor hem benden kaçıyorsun,
Senin yaktığın közde bin yıl kalsam da yanmam!
Sen sevdalı gönlüme çiçekler saçıyorsun.
Ben burnunda hızmayım, sürmeyim gözlerinde,
Böyle gelmiş, gidiyor bu dünyanın düzeni,
Niye geldim dünyaya, bilmiyorum, pişmanım,
Üzülüyor gönüller sevgi ise üzeni,
Ne olur affet beni sevdiğime pişmanım.
Herkesin dostu oldun, niye benim düşmanım?
Bilmem ki, kaç yıldır bitmek bilmiyor,
Kalkmıyor bilekler, yoruldu kollar.
Bunca yıl yürüdüm, sonu gelmiyor,
Dertlendi, derdime karıldı yollar!
Hiç kimse demedi, sen kimsin nesin?
Yüreğimden gitmez hasret ağrısı,
Feryat figan ede ede yoruldum.
Bağda keklik dağda ceylan yavrusu,
Peşin sıra gide gide yoruldum.
Talihsizlik kovalıyor ard arda,
Hicranın sarsa da ruhumu dünden,
Ateşin bir türlü yakmıyor gülüm.
Nasipsiz kalır mı göz gördüğünden?
Bakışın aklımdan çıkmıyor gülüm.
Senden daha cana yakın hayalin,
Şükür yaradana geldi ramazan,
Mevla’nın aşkıyla yansın gönüller.
Gafil gezenlere mevsim-i hazan,
Mevla’nın aşkıyla yansın gönüller.
Ya Rab senden büyük sevgili mi var?
Bir nefes alımı kadar süresi,
Şu yalan dünyanın şöhreti şanı,
Bir nefes kadarmış tüm sermayesi,
Ne kadar da zormuş anlamak bunu.
Her şeyi geçici, yanar gönüller,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!