Ümit Uzunhasanoğlu Şiirleri - Şair Ümit ...

Sevgili, bugün çok uzaklardayım,
Dönerken... Elim, kolum kederden,
Canlarımı, canından eden,
Sessizlikleri ruhumu delen,
Esmer acılarımı, takıp sırtıma,
Gözyaşlarımı, sınır kapılarında saklayacağım.

Size kırgınım...
Evladını satan, anneler yarattınız,
arka sokaklarınızda.
İçki masalarında onurunu,
Safsata sofularla, ruhunu satan babalar yarattınız.

Bir gün sorarlar, kalanlar,
Hangi hakla, eline çiçek,
Ayağına kar, değmemiş bebeklerin,
Üzerine toprak attınız.
Gönlüne yar,
Gözüne toz, değmemiş gençlere,

Henüz seni sevmemişken,
Aç yatan çocuklar yaşardı, pırıltılı kentlerde.
Henüz göğüsleri çıkmamış,
Bıyıkları terlememiş,
Çocukların hayalleri satılırdı,
Bazen de hayatları.

Kapında sırılsıklam, kapında körkütük...
Ay vuruyor kapına ay, duyuyor musun?
Çatısız yuvalarda,
Işıksız duvarlarda,
Yanmışım, yıkılmışım.
Aldırma,

Unutmuşsan...
İçine dost gülüşü düşen, çayın demini,
Camına vuran, yedi renkli günün resmini,
Bir çocuk gülüşünü, bir bülbül ötüşünü.
Unutmuşsan,
Bebeksiz ninnileri,

Sadece sana yaşlanabilirdim,
Oysa, ölüyüm şimdi.
Sana dokunduğum, takvimden beri,
Sana susarak ve haykırarak,
Yalınyanlızım şimdi ve yalınayak.
Derin, kederin, aklanırken saç tellerimde,

Bana aşka bulanmış ellerini getir.
Solgun yanaklı, ölü çocukları okşayacağım.
Bana görmezden geldiklerini getir,
Sorguya seninle katılacağım.
Doğmadan ölenlerin,
Ninnilerini getir,

İyi değilim... Ağır kederli sabahlar taşıyorum, her gece sonrasına.
Hiç çekilmemiş acılar arıyor ellerim.
Ve gözlerim, dökülmemiş gözyaşı.
En sevdiğim sonbahar, tenime sarılan rüzgar,
En sevdiğim deniz, kuşlar, balıklar…
Şarkıyla, şiirle beslediğim ey nankör ruhum.

Sonunda ayrılık olan, bana bir yer ayır kaptan.
Uçsuz bucaksız,
Mutsuz, umutsuz duraklarda ineyim.
Bana bir yer ayır kaptan,
Sonu hüsran kıyılara varayım.
Bana bir yer ayır,