Ümit Uzunhasanoğlu Şiirleri - Şair Ümit ...

İyi değilim... Ağır kederli sabahlar taşıyorum, her gece sonrasına.
Hiç çekilmemiş acılar arıyor ellerim.
Ve gözlerim, dökülmemiş gözyaşı.
En sevdiğim sonbahar, tenime sarılan rüzgar,
En sevdiğim deniz, kuşlar, balıklar…
Şarkıyla, şiirle beslediğim ey nankör ruhum.

Sonunda ayrılık olan, bana bir yer ayır kaptan.
Uçsuz bucaksız,
Mutsuz, umutsuz duraklarda ineyim.
Bana bir yer ayır kaptan,
Sonu hüsran kıyılara varayım.
Bana bir yer ayır,

O benim abim,
Biraz annem, biraz babam.
Dalım, dağım, en yakışıklım.
Kalbi tülden,
Duruşu demirden.
O benim abim,

En uzun boylu dağın, kederli ovasından,
Saçları, rüzgara en yakışanların,
Sızar, kederi sinmiş kayalıklardan.
Bir zaman, bulutla yarışanların.
Enkazın altındadır şimdi elleri.
Okşayıp saçlarından, tüm nesilleri,

Arada mesafe çoksa,
Yaralı bir kanarya,
Nasıl varır, Koca Çınar'a?
Kanadında pembe tüy,
İçinde belki hayat.
Bir top bulut getirir,

Neden en çok canını acıtır, canını verdiklerin?
Neden en ince dalından kırar, güneşten bile esirgediklerin?
En ilkel,en vahşi ve en kanlı savaşların ortasında,
Bir iğnenin ucuyla karşı dururken, toplu, tüfekli bir dünyaya.
Neden en çok yaralayanlar, esirgediklerindir seni?
Ve neden, ilk çiçek açtığın, topraklar çürütür, her zaman bedenini?

Neden en çok canını acıtır, canını verdiklerin?
Neden en ince dalından kırar, güneşten bile esirgediklerin?
En ilkel,en vahşi ve en kanlı savaşların ortasında,
Bir iğnenin ucuyla karşı dururken, toplu, tüfekli bir dünyaya.
Neden en çok yaralayanlar, esirgediklerindir seni?
Ve neden, ilk çiçek açtığın, topraklar çürütür, her zaman bedenini?

Uçarız öyle, uzun görünen kısa bir yolda,
Kanadımız ne zaman yere değse,
Bir sevdiğimizi bırakırız toprağa.
Bir anne, bir baba ya da sevgili.
Hiç yerleşemeyeceğimiz yuvalar kurarız,
Üç beş, çalı çırpıdan.

Gece savaşlarının sabahında, esir düştüğüm,
Göğsümden koparıp atamadığım bir kalbim var.
Bir damla kan dolaşmaz, sana yaralanmamışsa,
Renklere kör olmuşumdur, çiçeklere sağır.
Ay gitmez eşiğimden, gün girmez.
Ellerim var,

Toz toprak bir geçmiş yollamışsın ardımdan,
Kansız bir kaba sığmaz,
Bana da dönmez, göndereceklerin.
Varsa bir yaşanmamışlık isterim
Ötesi… Sana kalsın.