G'elmişim gibi bakma be kadın,
Gittim desem yalan olur...
Zamanın en kuytusunda,
Gözlerim kara kıșı yaşarken,
Ömrüme baharı getirir nefesin,
Güller açar, "Nisan" olur
Gözlerimde, burușan kağıtların izi,
Kalemim parmaklarımı kanatır,
Sen sadece okurken, bir șiiri!
Her giden, dünyaya bir șair bırakır..
Gece olunca başlar hepsi dertlerin
Buram buram aşk kokuyor bu sabah buralar,
Uykularım daha bi tatlı sanki!
Kent'imden bir ''SEN''mi geçti ey așk!!
Yoksa Bir ''BEN'' ''SEN'' olup kendimden mi geçti?
Tek bildiğim, onca insan beni, bu yürek tek seni seçti...
Farzet ki biz hiç ayrılmadık...
Demli bir bardak çay, yada şekerli Türk kahvesi kadar sıcağız hâlâ,
Farzet ki cümle alem uykusundayken, biz başka baharlarda kaçağız hâlâ...
Düşün ki, koyun koyuna şarkı söylüyoruz,
Sen şimdi uyuyorsun dur !!!
Gecenin tam yarısını coktan geçtik... Kim bilir Hangi rüyanın baş rollerinde sin?
Belki bir damla ter süzülürken yanaklarından, kulaklarında eskiden kalma paslı bir melodi, nefesin yine zümrüt bahar kokusunda ve kalbin her zamankinden daha da yavaş uyuyan bedenine ağır ağır eşlik etmekte.....
Belki dudaklarındaki kuruluk, sessizce giderken benden söküp aldığın ruhumun içinde açtığı ve senin dahi göremediğin yaraların, suya olan uçsuz bucaksız hasretindendir bilinmez...
Ayakların karına bağlanmış, ellerin yastık la başının arasında düğümlü!!!
Ve sıcaklığın yakıp kavuruyor gecenin güllerini!!!
Bazı anlar hiç bitmesin mesela,
Ve Anneme ömür biçilmesin!
Çayim soğumasın,
Ahmet Kaya susmasın...
Sen gitme...
Gölgem esir aldı beni, Yine günlerden pazar..
Hasta kalem deftere, bir kez daha 'Kaç! ' yazar.
Bırak gölgeni çabuk! Aydınlıktadır yurdun!
Daha demin 'Yeniden! ' ve 'Sil Baştan! ' diyordun!
"Nereye baksam, baktığım yerde bitti masallar!"
Siyah bir kefen misali,
Ömrüme hüznü giydirip,
susabildiğim kadar sustum içimde!
Sustuğum her yerde,
Sığın bana. Çünkü kirpiğin yer çekimine yenik düşmüş uzandığımız iki kişilik kanepenin üzerine. Su bardağında nefesini unutmuşsun mesela. Duvarlarda sesini. Aynada yüzünü. Kazağımda ağırlığınca saçlarından kırık teller var biraz da. Kırık ama kırgın değil. Kırık ama yorgun değil bizim gibi. Hatırlandıkça gülümsetecek anıları çantana koymamışsın. Oysa unuttuğun bir şey varsa al demiştim. Sanırım bunu bile bile yaptın. Biraz ruj izi, biraz çocukluğumuz, biraz da sararmış kağıtlardaki şiirler. Elinin hafifliği bulaşmış bir de avuç içime, devrilen cümlelerin arasındaki yüklemler gibi. Yüklemler gibi anlamı derin. Elim şu an çok hafif hava gibi ve ben bu sefer yüklemi sonda kullanıyorum. Teşbihte hata görürsen eğer sarılma bir daha.
Yanağımda tarif edemediğim şeyler var. Vapura yetişmeye çalışan insanlar gibi telaşlı şeyler, rotası belli olmayan mavi bir volkswagen karavan gibi, iki kişinin üç kişilik heyecanı gibi şeyler. Dedim ya, tarif edemiyorum. Öptüğün için olmalı. Öptüğün için olsun. Öptüğün için ol. Yüklemi doğru yerde kullanacak mıyım bilmiyorum ama sen edebiyat kadar güzelsin. Teşbihte hata görürsen eğer, bu sefer sarılmamazlık yapma. Çünkü sarıldıktan sonra düzeltemeyeceğimiz hiçbir şey yok.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!