Hiçbir şiire ilham olmadım ben
Ve hiçbir gözde damlalar oluşturmadım...
Yalnızlığa mı beşik kertildim henüz doğmuşken?
Yoksa yalnızlık anlamını, benimle mi kavradı?
Bir sevgili eli terlemediği için avuçlarımda,
Așkım ben,
Sevmeyi bilene, bir ömür yoldașım,
Hastaya șifa, Mecnun’a sırdașım,
Deliyim delirtirim, dertsiz bașım,
Bir gece bir ömür, her gece sen...
Her gece uykumda bir rüya,
Rüyamda bir gece, ve ben
yürüyorum sessizce...
İçimde ılık bir rüzgar esiyor ince ince...
Avuçlarımda cennet, cennetimde sen,
Bugün, Üç yüz Atmış dört günün ertesi!
Bugün, son altı saatten bir dakika öncesi!
Bugün, kozadan çıktıktan sonraki, üçüncü günüm...
Uçmaya henüz alışmıșken, düştüğüm yer düşlerin değilse eğer,
gecenin ıslak kucağında
çaresiz,yorgun bedenim...
gençliğimde günlerim,
çocukluğumda gençliğim,
Hergün içinde yașadığım...
Tenimden toprağa doğru,
Bir varmış, bir yârmıș,
Bazen bulanık, bazense duru,
Üstü kül, altı harmıș...
Tıka basa "sen" doluyken,
Bana gönül koyma, çay koy...
Ben dizlerine uzanayim, sen Cemal Sureyya oku bana! Birde, senin sesinden dem alsin ruhum... Dertler dibine çöksün, yüregim çay gibi koksun... Ellerinle dokunamadigin yerlerime, sözlerinle dokun ve gözlerinle fethet beni... Kalelerimi zapdet , duvarlarimi yik, senin et beni...
Bana gönül koyma... Çay koy....
Hiç şiir yazmadım ben!
Başladığım cümleyi zor bitiririm!
Sen Ellerime ne zaman değsen,
Aklım durur, salavat getiririm....
Bir tutam gülüşünü aşk mı sanayım ?
Çocuktuk..
Ve çocukluk ya, çocukça vurulmuştuk...
Bir Özdemir Asaf şiiri gibi tutkulu değildi belkide ama, dilimize takılan şarkılar kadar neşeli ve güzeldi aşk..
Kirpiklerine kar suyu değmiş sevdiğim!
"Kalbine ben..."
Sözlerim değil, yüreğimdi
Dudaklarimdan dökülen!!!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!