Ayazım beyazım
Nerede kaldın gülnazım
Biliyorum bana değil
Karanlığa dır garazın
Hoş geldin akgülüm
Çığlığım sevincim
Aşacaktı hayat engelini
Gönlü uçuk kalbi demir peri
Anası durmaz öğütürdü
Hüzünleri kederleri
Anlının ortasında
bağıran hayat çizgileri
Çatılan gözlerinden
Hüzün okudu yüreğim
Bir gülüşüne
Bin gül veririm
Güneşe süzülsün
açılsın ferin
Niye gülüyorsun kız
Azad misin
Piyango mu vurdu yoksa
Şavk doğmuş yüzüne
Güneşte yok tepende
Günlere savrulup
Sarı yapraklar gibi
Dökülüyoruz üst üste
Rüzgar iliklerimizde
Asiye sayıyorlar bizi
Bileniyor kanlı gözleri
Gün yorgun,bezgin
Yürüyor karanlıkta
Su çamur içinde
Bir bahçe var
Sızan ışıklarla aydınlık
Çiçekler, ağaçlar
İnsan kafasından daha kuru
Akan sudan daha duru
Güdülenlerden daha sürü
Görmemiştir şu yeryüzü
Şiir bu gün senin
Kutla günün olsun
Kutla kendini
Gün senin olsun
At takeyi
Sıyırmadan kafayı
Kurak geçiyor mevsim
Saf tutmuş çekirgeler
Yürüyorum gönlüme
Çimen kokan düşlere
Hasat vakti
Güneş emeğin yüreğinde
Tarif etsem de
sığdıramam çerçeveye
Sorsam bilmezler
O da ne?
Anlatmak güç
Düştü yine yadıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!