alevler içindeyim
alevler kıpkırmızı
kırmızıyı severim
alevleri üşüyünce
yüreğim kıpır kıpır aşk
Geceyi çiziyordu yağan yağmur.
Dolanıyordu rüzgar gecenin beline.
Geceye hüznü kim yük etmişti?
Ve korkuyu?
kır umudunu gerçeğin
kırlara çık düşler dolusu
ve yolculuklardan alıkoy düşlerini
giz doldu içim
bin yıldır dinliyoruz
ne menem bir acı bırakıyor geride
içinden çıkılmaz bir labirent gibi aşk
bin yıldır deriyoruz bulutlardan
yıldız topluyoruz zannediyor çocuklar
lacivertten bozma maviyim
maviden bozma hüzün
iliklerime kadar hıncahınç karasevda
lakin çılgın bir yalnızlıktayım
her doğum - ölümdür aslında
her ölüm - sonsuzluk
her günün güneşi karanlığa doğar
ve her gece yeni bir umuda
içim eciş bücüş
içim darmadağın
dışım derin düşüncelerde
sığdıramadığım duygular içindeyim
sığınamadığım duygular
martı oldum ben
kanat çaldım senden
ve biraz umut
biraz rüzgar takıldı kanatlarıma
deniz deniz gezindim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!