Uzanıp düşünüyorum gözlerini..
Sözlerin geliyor aklıma
utanıp üşüyorum nedense..
Ne kadar da az şey sunabildim sana hayatımdan...
Oysa çok daha fazla anlam katıyordun yaşantıma
Benim anladığımdan...
Yaş elli sekiz,
Ömür dediğin ağzında sakız,
Çiğnedikçe tadı kaçıyor meretin…
Sordun ya evlat
Söylemesem olmaz
Vurulmak bir şey değil de
Hani diyorum
Böyle yarım kalmasa insan
Kolun yok…
Bacağın yok…
Yüreğin….Sağlam………
'Uyandım bir sabah sensizliğe
Henüz tüm şehir uyuyordu
Kahretsinlere prangalı bir yürek
Yalnızlığın çekik perdelerinde
Düşlerini sorguluyordu...'
İnsan...
Ağır aksak ölmenin kuytusunda her gün bir karış daha derine kazar kendi kuyusunu.Her gün, bir gün daha eksiltir sevdiğinden, sevdiklerinden.Her gün, bir gün daha yaklaşır bilinmezin sonsuz boşluğuna.Oysa ne bitmez tükenmez sevdalar taşır yüreğinde, ucu bucağı olmayan sonu gelmeyen umutları vardır avuçlarında, hep taze.
Oysa aldığı bütün nefesler, son nefes için.Hep son bir bakışa mahkum gördüğü renkler, baktığı şekiller, yüzünü ezberlediği hani o en çok sevdiği yüzler.
Koştuk ardınızdan oysa,
Omzunuzdan kayıp düşmüştü sesimiz..
Ve sizin ayak izleriniz kaldı göz yaşımızda…
Şimdi bütün yönsüz yol alışlarımız,
İz/lerinize…..
'Ay' ki, gizlenmişliğin utancını sızdırır geceye.
Ben, henüz yaşanmamış bir sevdanın yorgunu.Başlamadığım
yolculuk, yazmadığım şiir ve söylemediğim türkü tadında bildim seni..
Kuytularda, koluna yatmış sancılar içinde, suçlu bir çocuk telaşında,
Düşler ve belki uykusuz kalışlar, gün..ve gece..
Yoktu...
Var saymaların güncesine ektim...
Biliyordu(m) ...
Hiç gelme/mişliğin yolundan,
Yine sessizce çekip gidecek/tim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!