Uzanıp düşünüyorum gözlerini..
Sözlerin geliyor aklıma
utanıp üşüyorum nedense..
Ne kadar da az şey sunabildim sana hayatımdan...
Oysa çok daha fazla anlam katıyordun yaşantıma
Benim anladığımdan...
Yaş elli sekiz,
Ömür dediğin ağzında sakız,
Çiğnedikçe tadı kaçıyor meretin…
Sordun ya evlat
Söylemesem olmaz
Vurulmak bir şey değil de
Hani diyorum
Böyle yarım kalmasa insan
Kolun yok…
Bacağın yok…
Yüreğin….Sağlam………
'Uyandım bir sabah sensizliğe
Henüz tüm şehir uyuyordu
Kahretsinlere prangalı bir yürek
Yalnızlığın çekik perdelerinde
Düşlerini sorguluyordu...'
İnsan...
Ağır aksak ölmenin kuytusunda her gün bir karış daha derine kazar kendi kuyusunu.Her gün, bir gün daha eksiltir sevdiğinden, sevdiklerinden.Her gün, bir gün daha yaklaşır bilinmezin sonsuz boşluğuna.Oysa ne bitmez tükenmez sevdalar taşır yüreğinde, ucu bucağı olmayan sonu gelmeyen umutları vardır avuçlarında, hep taze.
Oysa aldığı bütün nefesler, son nefes için.Hep son bir bakışa mahkum gördüğü renkler, baktığı şekiller, yüzünü ezberlediği hani o en çok sevdiği yüzler.
“Nedir en zor?
“Düşündük..”
En yokuş kaldırımlarında
Yürürken öğrendik
Yoktu...
Var saymaların güncesine ektim...
Biliyordu(m) ...
Hiç gelme/mişliğin yolundan,
Yine sessizce çekip gidecek/tim...
Kurak toprakların
El değmemiş sancısıyım
Başıboş öfkelerden kalmayım
Kuytularda saklarım açlığımı
Zifir gecelerde izmarit kokar odam
Canım yanar bir çocuğun yazgısına
Her düşten sonra aynı endişe
Uyandığım vakit
Sormaya korkuyorum güneşe
Ya yoksan…
Hep bir eksik



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!